วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2551

งานแสนสุข

ด้วยการติดตามหมั่นสังเกต เราจะพบว่าความคิดพาชีวิตเราดำเนินมาท่ามกลางความเจริญและความเสื่อม โลดแล่นท่ามกลางกาลเวลา เคลื่อนไหวไปบนความแข็งแรงและเหนื่อยล้าของขีวิต

จากความคิดที่พาชีวิตเราดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้ ความเจริญรุ่งเรืองหรือความเสื่อมที่เป็นอยู่นั้นเป็นไปตามธรรมชาติส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งเป็นไปตามความคิดของเรา ความคิดดีทำให้เกิดความเจริญรุ่งเรือง ความคิดไม่ดีทำให้เกิดความเสื่อม ดังนั้น เราควรละความคิดที่ไม่ดี ระวังความคิดที่ไม่ดีไม่ให้เกิดขึ้น รักษาความคิดที่ดีให้คงอยู่และพยายามฝึกฝนความคิดที่ดีที่ยังไม่มีในตัวเราให้เกิดขึ้น เจริญงอกงามขึ้น เพราะเหตุนี้ความเจริญจึงเป็นอันหวังได้ครับ

เพื่อความเจริญของชีวิตเรานี้ไม่มีใครจะทำให้กับเราได้ เราต้องกระทำด้วยตัวของเราเอง ต้องกระทำอย่างสม่ำเสมอ ด้วยความรักจับจิต คิดพยายาม ตามใส่ใจ ใฝ่ใคร่ครวญ อยู่ตลอดเวลา งานแห่งความคิดจะพาชีวิตเราไป งดงาม งอกงาม และเป็นที่น่ายินดี ทั้งต่อตนเอง ครอบครัว ผู้คนรอบข้าง และโลกนี้ก็จะน่าอยู่ ปราศจากความอดทน และพยายามแล้วโลกทั้งโลกคงสูญสิ้นไปแล้ว

ชีวิตของเรานี้เริ่มต้นด้วยความเจ็บปวดนะครับ ความเจ็บปวดของแม่ในวันที่ให้กำเนิดเรา แล้วจบสิ้นด้วยความเจ็บปวดทางกายของเรา หรือความเจ็บปวดทางใจของคนที่เราเกี่ยวข้องด้วย แต่ที่เรากำเนิดมาได้นั้นเพราะ พระคุณของคุณแม่ที่มีความอดทน ในขณะเดียวกันเราพยายามอยู่ภายในครรภ์ที่จะเติบโต ถ้าเมื่อกำเนิดมาเราไม่ช่วยตัวเองด้วยการหายใจ ชีวิตทีอดทนและพยายามกันมาตลอดเวลาเก้าเดือนจะสูญเปล่า ผลของความเจ็บปวดพยายามย่อมทรงคุณค่าสมควรแก่เหตุนั้นๆ

ในชีวิตการทำงานที่แท้จริงบางครั้งเราไม่ทันตั้งสติ คลื่นลมแห่งอารมณ์คน เหตุการณ์ที่ไม่อาจคาดคิดมากระทบกับเรากระทันหันไม่ทันตั้งตัว เราตอบสนองไปตามความจำของเรา แล้วไม่เกิดผลดีกับเราเลย นอกจากเกิดมาอย่างเจ็บปวด จบลงอย่างเจ็บปวดแล้ว เรายังเป็นอยู่อย่างเจ็บปวดด้วย

ความเจ็บปวดในการเริ่มต้นและสิ้นสุด เป็นไปตามธรรมชาติ และวิถีทางของธรรมชาติ แต่การเป็นอยู่อย่างไม่เจ็บปวดนั้น เราสามารถเลือกได้ เลือกที่จะคิด เลือกที่จะทำ เลือกที่จะเป็นอยู่อย่างไม่เจ็บปวด ดังนั้นก่อนตอบสนองไปตามความจำและอารมณ์ เราต้องมีสติที่จะเลือกโต้ตอบกับทุกสิ่งที่เข้ามาสัมผัสกับขีวิตของเรา ไม่ตอบโต้ไปตามอัตโนมัติอย่างที่เคยเป็น ชีวิตในท่ามกลางของเราจะไร้ความเจ็บปวดได้ แม้จะไม่ทั้งหมด แต่ทางใจสามารถมีความปกติสุขได้อย่างที่ควรจะเป็น

มีผู้ปฏิบัติงานชั้นผู้น้อยคนหนึ่ง ไม่มีความสุขในการทำงาน เพียงเพราะพลาดในการนำเสนอความคิดความมุ่งมั่นที่ดีของตนให้ผู้บริหารระดับสูงของหน่วยงานที่สังกัดถึงสามคนให้เข้าใจในความคิดของตนเองได้ เขาจึงตกอยู่ท่ามกลางกระแสสงครามของผู้บริหารสามคนที่มีความมุ่งมั่นในการทำงานให้ดีที่สุดในหน้าที่ที่ผู้บริหารต้องรับผิดชอบ

รายละเอียดของเรื่องมีมากเราจะข้ามรายละเอียดไป แต่ที่จะนำเสนอคือ เรามักพบว่าทามกลางงานแห่งชีวิตของทุกคน เราเอาความดีความมุ่งมั่นของเราทำร้ายกันและกัน โดยไม่พยายามจะเข้าใจความดีความมุ่งมั่นของผู้อื่น เราพิจารณาจากมุมมองของเราไม่ได้พิจารณาจากมุมมองของผู้อื่น ความรับผิดชอบเป็นตัวตั้งที่ทำให้เกิดการทำร้ายกันด้วยความดีตลอดเวลา มาตราฐานในการดำเนินชีวิตของคนเราไม่เท่าเทียมกัน มาตราฐานในการทำงาน และความดีก็ไม่เท่าเทียมกันด้วย ทั้งยังปราศจากความพยายามในการหลอมรวมกัน

ในเรื่องข้างต้นนี้เราจะพบว่าคนทั้งสี่อยู่กันคนละมุม ตอบสนองด้วยความจำ จำในความดี ความมุ่งมั่นที่จะกระทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ มีคนที่ไม่มีความสุขทำงานอยู่ด้วยกันทั้งสี่คน งานที่คิดว่าจะต้องสมบูรณ์จึงสมบูรณ์เพียงบางสถานะ หากมองในภาพรวมจะเป็นความบกพร่อง ความบกพร่องที่ผู้บริหารทั้งสาม และผู้ปฏิบัติงานชั้นผู้น้อยคนนั้นมีส่วนทำให้เกิดขึ้น หากเราถอยกันคนละก้าว เพื่อให้อาณาจักรของเราลดน้อยลง ทำความเข้าใจ แล้วก้าวมารวมกันใหม่ ความสมบูรณ์ในการทำงานร่วมกันจะเกิดขึ้นเป็นผลจาก ความรักจับจิต คิดพยายาม ตามใส่ใจ ใฝ่ใคร่ครวญ ของกลุ่มคนที่ทำงานร่วมกันอย่างแท้จริง

การมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขไม่ใช่เรื่องยาก งานที่พาชีวิตเราไปสู่ความสุขคืองานแห่งความคิดดี ปรารถนาดี มุ่งเอื้อประโยชน์ ต่อตนเอง ผู้อื่น และสังคมโดยรอบ

เมื่อเราคิด เราจะทำ เมื่อเราทำ ซ้ำแล้วซ้ำอีก จะเกิดนิสัย นิสัยที่เป็นมาชั่วชีวิต จะกำหนดชะตาชีวิต การเปลี่ยนความคิดจึงเป็นการเปลี่ยนชะตาชีวิตด้วย

ไม่มีใครทำให้เรามีความคิดที่งดงามได้ นอกจากตัวของเรา ทุกท่านกำหนดชะตาชีวิตของท่านได้จากความคิดของท่านเองครับ

ขอให้ความคิดดีพาชีวิตของเราท่านให้ก้าวไปในโลกอันสับสนวุ่นวายนี้อย่างสร้างสรรค์ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น