วันเวลาผ่านไปรวดเร็วมาก เมื่อเวลาผ่านไปเราได้เรียนรู้จากการสัมผัสสัมพันธ์กับสิ่งต่างๆ รอบข้างเรา และที่สำคัญอย่างยิ่งคือผู้คนที่แวดล้อมเรา มิตรพัฒนาจากผู้คนที่แวดล้อมตัวเรา
เริ่มจาก รู้จัก คุ้นเคย ชอบพอ สนิทสนม แล้วมีพัฒนาการต่อไปอย่างไม่หยุดนิ่ง บางครั้งความ สนิทสนม จะพัฒนาต่อไปเป็น แนบแน่น อย่างชนิดที่เรียกว่า ตายแทนกันได้ หรือบางครั้ง พัฒนาต่อไปเป็น แตกแยก อย่างชนิดที่เรียกว่า ตายก็ไม่ยอมไปเผาผี รอยเชื่อมและรอยแยกเกิดขึ้นระหว่างเวลา ของการสัมผัสสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น
จิตใจที่เคลื่อนไหวไปเชื่อมเราเข้าด้วยกันหรือแยกเราออกจากกัน หากเราคิดจะเชื่อมเราเข้ากับผู้อื่น การสัมผัสสัมพันธ์กับผู้คนรอบข้างจะเป็นไปในทางเปิดเข้าหา จากรู้จักกันจะทำความเข้าใจกัน ทดสอบการเข้ากันได้ แม้ว่าจะมาจากสถานที่ที่แตกต่างกัน มีความเชื่อ ความรู้ที่ถูกเพาะบ่มมาท่ามกลางชีวิตที่เติบโตขึ้นในครอบครัวและสังคมที่ไม่เหมือนกัน เราต่างเปิดเผย รับรู้ ศึกษา แล้วสงวนความแตกต่าง เสริมความเหมือน นำไปสู่ความเข้าใจกัน เมื่อเข้าใจกันรอยเชื่อมขยาย สัมผัสสัมพันธ์กันมากขึ้น รู้จัก คุ้นเคยกันมากขึ้น ถ้าเข้ากันไม่ได้รอยแยกปรากฎต่างคนต่างกลับสู่สังคมของตนปิดตัวตนจากกันและกัน
การยอมรับซึ่งกันและกัน นำไปสู่ความคุ้นเคย การชอบพอและสนิทสนม เชื่อมสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน
เมื่อการสัมผัสสัมพันธ์กันดำเนินไปบนระยะเวลา หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป เราและเขาต่างผ่านผู้คน สถานที่ ในวิถีทางแห่งการดำเนินชีวิต ชีวิตที่เริ่มจากครอบครัว ผ่านวัยเรียน มุ่งสู่วัยทำงาน และสุดท้ายที่วัยหลังการงาน จนกว่าจะจบด้วยความตาย บนเส้นทางนั้น เราเรียนรู้ สะสมความรู้และประสบการณ์มากขึ้น มีความรู้สึกและการคาดเดาปะปนอยู่ในความเป็นจริงที่ผ่านมารวบรวมเป็นความเห็นเป็นตัวตนของเรา
บางคนสะสมความเห็นมากขึ้นจนเป็นปราการแข็งแกร่งที่จะเปิดเผยตัวตน หรือบางคนเปิดเผยตัวตนมากเกินไปจนเป็นอันตรายทั้งต่อตนเองและผู้คนรอบข้าง ความเห็นที่มากขึ้นจนเป็นความเกินไปย่อมไม่เกิดผลดี ความพอดีของการผสมความรู้ประสบการณ์และความเห็นที่สมดุลกลมกลืน ทั้งส่วนของตนและสามารถขยายกลมกลืนกับผู้คนรอบข้างย่อมสร้างมิตรภาพที่ยั่งยืน งอกงามและงดงาม เต็มเปี่ยมด้วยความสุข
บางครั้งเมื่อเราต้องสัมผัสสัมพันธ์กับผู้ใหญ่หลายๆ คน เราจะพบว่า บางคนน่าเกรงขามดูมีบารมี บางน่าเกรงกลัวดูเย็นชา บางคนอบอุ่นน่าอยู่ใกล้ เบื้องหลังผู้ใหญ่เหล่านั้นคือ ความรู้ ประสบการณ์และความเห็น ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับสถานที่และสังคมบนกาลเวลาที่ผ่านไป
บางครั้งเมื่อเราต้องสัมผัสสัมพันธ์กับผู้คนรอบข้าง เราจะพบว่าบางครั้งยังไม่ทันสนทนาเลย เรารู้สึกไม่ชอบไม่ถูกชะตากับคนนี้เลย หรือรู้สึกชอบถูกชะตามีความรู้สึกที่ดีให้กับคนนั้น สัมผัสครั้งแรกของเรา นำไปสู่สัมพันธ์ที่จะตามมา สัมผัสของเรานั้นมี ความรู้ ประสบการณ์ และความเห็นของเราอยู่เบื้องหลัง
ในการสัมผัสสัมพันธ์ของผู้คนย่อมมีพื้นฐานมาจากความรู้ ประสบการณ์ และความเห็นทั้งสิ้น สิ่งต่างๆ เหล่านี้กำหนดเส้นทางของรอยแยกและรอยเชื่อมของสัมพันธภาพของผู้คน
ความรู้ที่นำไปสู่มิตรภาพ ได้จากมิตรภาพที่ดี
ประสบการณ์ที่นำไปสู่มิตรภาพ ได้จากมิตรภาพที่ดี
ความเห็นที่นำไปสู่มิตรภาพ ได้จากมิตรภาพที่ดี
มิตรภาพที่ดีได้จากการให้มิตรภาพที่ดี
มิตรภาพที่ดีให้ได้จากใจที่ดี
ใจที่ดีย่อมเกิดจาก ความรู้ ประสบการณ์ และความเห็นที่ดี
ความรู้ ประสบการณ์ และความเห็นที่ดีเกิดจาก การตั้งใจมั่น บนความต้องการที่แท้จริง ด้วยความพยายามอย่างไม่ละวาง ในการรักษาเพิ่มพูนสิ่งดีๆในชีวิต และระวังละเว้นสิ่งไม่ดีไม่ให้เข้ามาในชีวิตได้
แล้วสิ่งดีๆในชีวิตคืออะไร เราทุกคนต่างแสวงหาสิ่งดีๆ ในชีวิตด้วยกันทั้งนั้น แต่มาตรฐานความดีในชีวิตของเราไม่เป็นเช่นเดียวกัน แต่ละศาสนา แต่ละความเชื่อมีมาตรฐานให้เราเป็นแบบอย่างของสิ่งดีๆในชีวิตมากมาย การปฏิบัติบนความเชื่อที่สั่งสมด้วยความรู้ที่พัฒนาเพิ่มพูนในแต่ละวัยของชีวิตย่อมนำเราไปสู่สิ่งดีๆ เหล่านั้นได้
สิ่งดีๆ ในทุกศาสนา ทุกความเชื่อที่จรรโลงสังคมให้เป็นปกติสุขได้มีความเหมือนกันบนความไม่เบียดเบียนทำร้ายกันและกัน และมุ่งมั่นให้เชื่อถือความเท่าเทียมกันในความเป็นมนุษย์ของทุกผู้คนอย่างแท้จริง
เมื่อสิ่งดีๆ เกิดขึ้นในชีวิต ความรู้ ประสบการณ์และความเห็นที่ดีย่อมเกิดขึ้น ใจที่ดีให้มิตรภาพที่ดีย่อมตามมาดังนั้น การที่จะมีมิตรมากมายไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป แต่การรักษามิตรเพื่อเพิ่มพูนความดีต่อกันให้สร้างสรรโลกให้ยั่งยืนยังคงต้องทำต่อไป เพื่อรักษารอยเชื่อมให้พัฒนาเป็นเนื้อเดียวกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น