คำถามและคำตอบ

ชีวิตเดินทางอยู่บนทางเลือกเสมอ และบนทางเลือกเรามักต้องตอบคำถามว่าจะเลือกเดินทางใด ทางที่จะนำพาชีวิตเราไปสู่สิ่งที่เราต้องการ

เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งทำหน้าที่พนักงานขับรถในองค์กรใหญ่แห่งหนึ่ง ทำงานมานานจนเหลือเวลาอีกสามปีจะปลดเกษียณ มีทางเลือกมาถึง จะพักผ่อนก่อนเกษียณอายุหรือทำงานต่อไปจนอายุครบเกษียณ ก่อนจะเลือกเส้นทางเดิน เขาถามตนเองว่าต้องการอะไรอีกในชีวิต
ชีวิตส่วนตัวเขามีพร้อมทุกประการ เรื่องภรรยาและบุตรก็สมบูรณ์พร้อมทุกประการ ไม่ต้องดิ้นรน แต่ในชีวิตการทำงานไม่มีความก้าวหน้ากว่านี้แล้ว ทั้งยังต้องอยู่ในสังคมที่ไม่มีความเที่ยงธรรม ไร้ความสุจริตใจ หาความสามัคคีไม่ได้และผู้คนรอบข้างยังไม่มีเมตตาต่อกัน
คำตอบต่อคำถามนี้คือ ไม่ต้องการอะไรอีกในชีวิตทั้งส่วนตัวและการทำงาน
เขาถามตนเองต่อไปอีกว่า ถ้าเขาออกไปแล้วจะทำให้องค์กรดีขึ้นหรือไม่ คำตอบคือไม่ได้ทำองค์กรดีขึ้น
คำถามต่อไปคือถ้าเขาอยู่จะทำให้องค์กรดีขึ้นหรือไม่ คำตอบคือไม่เช่นกัน
เขาคำถามต่อไปอีกว่าจะทำอะไรได้บ้างให้กับองค์กรนี้ เขาตอบตัวเองว่าหากเขาออกไปคงได้แต่บ่นว่าผู้คนในองค์กร แต่ถ้าเขาอยู่เขาสามารถทำโดยความเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรนี้ ทำตนเองให้เป็นผู้มีความเที่ยงตรงต่อธรรม มีความสุจริต ประพฤติตนในความสามัคคีไม่ขัดแย้งและอยู่ด้วยความเมตตาธรรม อย่างน้อยเป็นตัวอย่างให้คนรุ่นเพื่อน รุ่นน้องได้ตระหนักถึงองค์กรก่อนตนเอง
ด้วยคำถามเหล่านั้นที่ผุดขึ้นมาในขณะที่ต้องเลือกเขาจึงพบทางเลือกที่จะอยู่ทำงานต่อไปจนอายุครบเกษียณ

ทางเลือกของชีวิตมีมาตลอดการมีชีวิตอยู่ เด็กทุกคนเมื่อเริ่มพูดและถามว่าทำไม เป็นคำถามที่อยู่คู่กับชีวิตเสมอมา เด็กถามเพราะต้องการที่จะเข้าใจสิ่งที่พบเห็น บางครั้งไม่ได้ถามเป็นถ้อยคำและคำตอบที่มาไม่ได้เป็นถ้อยคำเช่นเดียวกัน เรา ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เรียนรู้มาตลอดชีวิตจากสิ่งแวดล้อมที่มีปฏิสัมพันธ์ด้วย เข้าใจ จดจำ นำมาสร้างหลักการในการดำรงอยู่ เมื่อเผชิญกับสิ่งต่างๆ เราตอบสนองไปด้วยหลักการที่เราสร้างจากปฏิสัมพันธ์ที่ผ่านมา ตอบสนองด้วยกรอบความคิดที่หล่อหลอมเป็นตัวตนของเราแต่ละคน เป็นหนึ่งเดียวในโลกนี้ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน
คำถามและคำตอบของเราพัฒนามาจากกรอบความคิด กรอบความคิดที่ขึ้นอยู่กับการมีปฏิสัมพันธ์กับระบบ ระบบที่ขึ้นอยู่กับการออกแบบโครงสร้างและความสัมพันธ์ โครงสร้างและความสัมพันธ์ที่ถูกปรุงแต่งด้วยสังคม ชี้นำจากสังคม ซึ่งประกอบไปด้วยผู้นำและผู้ตามที่ต้องรับผิดชอบร่วมกันในการสร้างและพัฒนากรอบความคิดของผู้คนในสังคม
สังคมสร้างความหลากหลายแตกต่าง กรอบความคิดของคนจึงหลากหลายแตกต่างกันไป เราไม่สามารถสร้างความเหมือนในกรอบความคิดได้แม้ในฝาแฝด ดังนั้นจึงไม่ควรขัดแย้งกันในความแตกต่าง อย่าพยายามทำให้เหมือน จงเคารพในความแตกต่าง เรียนรู้และเข้าใจความแตกต่าง เพื่อที่จะจัดความสัมพันธ์ให้สามารถดำรงอยู่ได้อย่างมีปกติสุข จัดคำถามและคำตอบของเราในความสัมพันธ็นั้น อย่างที่ควรจะเป็น ตามความเป็นจริงในแต่ละกาล สถานที่ และบุคคลที่เกี่ยวข้อง
คำถามและคำตอบที่เป็นประโยชน์ มาจากคำถามที่ถูกต้องบนกรอบความคิดที่เกี้อกูลยังประโยชน์ต่อโลก ไม่สงสัยในความเป็นไปของความจริงที่ปรากฎ ตอบสนองตามธรรมดาธรรมชาติที่ควรเป็น
ทุกขณะของชีวิตโปรดตั้งคำถามและตอบเพื่อความดีงามของทุกชีวิต สันติ สงบ และสุขจะพึงบังเกิดและเกื้อกูลโลกอย่างที่ต้องเป็นต่อไป
ด้วยจิตนอบน้อม