มีเวลาอยู่อีก ๔๔๘ วัน ในระบบ กฟผ.
แล้วก็จะกลับบ้านเพราะอายุ
อายุทำให้เราได้กลับบ้าน
ต้องเร่งทำสิ่งที่ควรทำให้จบ
เพื่อไม่ต้องหลงเหลือสิ่งค้างคา
แ่ต่ความเป็นจริงไม่มีสิ่งใดจบได้
สิ่งที่เราทำได้คือสร้าง ปุตตะ
ปุตตะ คือ ผู้ยังความฝันให้เต็ม
ไม่ใช่สร้างทายาท แต่ สร้างวิธีการทำให้ความฝันเต็ม
ความฝันของมนุษยชาติ ความฝันจากตัวตน สู่กลุ่มชน สู่อนันตจักรวาล
สุดท้าย คือทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นไปตามกรรม
เราสิ้นอาชีพ จาก กฟผ. เพื่อไปสู่สิ่งใหม่
เมื่อเราเลิกเดินทาง เราไม่มีสิ่งใหม่
แล้วเราต้องการสิ่งใหม่ไปเพื่ออะไร
ความคิดไม่จบ แต่สิ่งที่เราทำได้คือ ทำ ทำ ทำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น