วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2559

กล้า ไม่กล้า กลัว ไม่กลัว

ทุกวันนี้เราขาดความกล้า กล้าที่จะทำหรือพูดตามที่เราคิดและเห็น มันเป็นเพราะความกลัวมาครอบงำใช่หรือไม่ ความกลัวมาจากวิตกกับผลจากการพูดหรือทำที่อาจนำอันตรายมาให้กับตัวเราและคนรอบข้างเรา อันตรายจากความเห็นที่แตกต่าง อันตรายจากความต้องการกำจัดความแตกต่าง การกำจัดที่ไม่คำนึงถึงเหตุและผล สิ่งที่เราเห็นและคิดจึงหยุดเพียงนั้น ไม่มีการพูดหรือทำต่อ
ในขณะที่เราขาดความกล้า เรายังเห็นคนทำตามที่พูด พูดตามที่คิด คิดตามที่เห็น เห็นตามที่ทำ อดคิดไม่ได้ว่าการกระทำทุกอย่างมีความกล้าเป็นองค์ประกอบอยู่ด้วยเสมอ สงสัยว่าแล้วเขาไม่กลัวหรือ
กล้าเป็นคนละเรื่องกับไม่กลัว 
ทั้งๆ ที่กลัว แต่คนเหล่าน้้นก็กล้าที่จะลงมือทำ
ความไม่กล้ากับความกลัวก็เป็นคนละเรื่องกัน บางเรื่องเราไม่กล้าแต่ก็กลัว เราไม่กล้าออกจากความคุ้นชินแต่ก็กลัวความคุ้นชินจะครอบงำเรา เราทั้งไม่กล้าและกลัว

เมื่อไม่กล้าและกลัวจะทำให้เราสงบนิ่งดูถูกความปรารถนาแห่งตนและสรรพสิ่งที่รายรอบ หลบซ่อนจากการรับรู้ หมกซ่อนในเงามืด เงาที่ปกป้องเราให้ลืมเลือนจากความเป็นจริงของสรรพสิ่ง สรรพสิ่งดำรงอยู่เรารับรู้แต่ไร้ความหมายกับชีวิตของเรา

หากเราไม่กล้าและไม่กลัว เราละทิ้งตัวตน ต้วเราดำรงอยู่ท่ามกลางสรรพสิ่งใคร่ครวญอยู่แบบจำศีลดูความเป็นไป สะสมความรู้ตัวทั่วพร้อม สะสมข้อมูลอย่างเคารพต่อสรรพสิ่ง รอ รอ รอ วันที่สรรพสิ่งจะปลุกปลอบให้เรามีความกล้า กล้าที่มองเห็นความจริงที่เจ็บปวดอยุติธรรม ความจริงที่ยังคงมีความหวังอยู่เสมอ ความจริงที่เป็นรากของความกล้า

เมื่อเรากล้าและไม่กลัวจะทำให้เราบ้าบิ่นบุกไป ลงมือทำอย่างประมาท เราไม่สนใจความเป็นจริงแม้จะรับรู้ เราอยู่กับอัตตาที่กล้าหาญ ตัวตนอันสำคัญของเราและหยามเหยียดสรรพสิ่ง เราอาจพลาดพลั้งหรือสำเร็จ บนอัตตาที่พาไป


หากเรากล้าและกลัว เราจะทำอย่างมีแผนการ รับรู้สภาวะแวดล้อมพร้อมปรับตัวตลอดการลงมือทำที่มาถึง เราจะศึกษา เราจะละเอียดรอบคอบ เราจะประสานกับสรรพสิ่ง การกระทำของเราที่กล้าทำ และความกลัวจะทำให้เราระมัดระวังอย่างมีสติ ตื่นรู้และเป็นไปอย่างกลมกลืนกับธรรมชาติของตนอย่างนอบน้อมต่อความปรารถนาและนอบน้อมต่อสรรพสิ่งตามจริงที่เป็น
เมื่อตัวตนของเราเปิดออกสรรพสิ่งสอดประสาน เรากล้าที่จะคิดตามที่เราเห็น พูดตามที่เราคิด และลงมือทำตามที่เราพูด จากการใคร่ครวญอย่างรอบคอบ และความกล้าไม่กลัวที่เกิดขึ้นจะทำให้เราประสบผลที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเรา ประโยชน์ต่อผู้อื่น และประโยชน์ต่อสรรพสิ่ง ด้วยความนอบน้อมต่อตัวเองและสรรพสิ่ง

กล้าพร้อมกับกลัว แล้วลงมือทำตามที่พูด พูดตามที่คิด คิดตามที่เห็น เห็นตามที่ทำ แล้วการเรียนรู้จะตามมา
กล้าจากภายในจุดประกายไปตามฝันนอบน้อมต่อตัวตนและความปรารถนาแห่งตน กลัวอย่างนอบน้อมต่อสรรพสิ่งให้สอดประสานด้วยความตื่นรู้ เพื่อประโยชน์ทั้งมวลจะบังเกิด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น