เช้านี้ตื่นมาพบกับแสงอาทิตย์ที่ส่องสั้นสุดในรอบปี กว่าจะมาเป็นแสงทะลุเมฆหมอกก็ล่วงเวลาไป เกือบเจ็ดนาฬิกาแล้ว อากาศหนาวเย็นเริ่มคลายตัว นกกาส่งเสียงระงม ยิ่งกว่านั้น ผู้คนส่งเสียงอื้ออึง เราไม่สามารถปิดเสียงต่างๆ ได้ หากเพ่งเล็งหงุดหงิดรำคาญกับเสียง เพริดเพลินกับความหงุดหงิดรำคาญ ดื่มด่ำกับมันโดยมีเสียงเป็นสื่อ เราจะพร่ำถึงมัน อยากไปให้พ้นจนลืมความงดงาม ความน่าดื่มด่ำอีกด้าน ที่แฝงอยู่คู่กันเสมอ เราปิดเสียงไม่ได้แต่เราเลือกฟังได้
เอาที่สบายใจ
วันอันสั้นสุดผ่านไป อยู่กับเราไม่นาน มาหาเราเป็นประจำทุกปี เสียงน่ารำคาญก็จะผ่านไปเช่นกัน อยู่กับเราไม่นาน มาหาเราประจำทุกวัน เราโหยหารอคอย วันอันสั้นสุด แต่เราไม่ต้องการเสียงอันน่ารำคาญ
ที่อยากก็ไม่ได้ ที่ได้ก็ไม่อยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น