ทางแปด

ในวันที่ 22645 ของชีวิต

แม่ บุพการีของลูก

วันเกิดเรา วันนั้น แม่เจ็บปวด

เจ็บร้าวรวด เรือนกาย หาใดเหมือน

คือความจริง ดีงาม ตามย้ำเตือน

มิลืมเลือน ทดแทน พระคุณเอย

ผมคิดถึงแม่ทุกวัน และคิดถึงเป็นพิเศษในวันคล้ายวันเกิด ชีวิตครอบครัวของคนอื่นเป็นอย่างไรผมไม่รู้ แต่ชีวิตผมมีแม่ที่เลี้ยงผมมาโดยลำพังตัวแม่เอง
แม่จากไปนานเจ็ดปีแล้ว กายของแม่แตกหายทำลายขันธ์ แต่จิตอันงดงามของแม่ยังอยู่ จิตอันงดงามที่หล่อเลี้ยงชีวิตผมและน้องๆ
แม่แต่งงานใหม่ตอนผมอายุเจ็ดขวบ ผมรักแม่ แม่ก็รักผม ตอนนั้นผมไม่เข้าใจ สงสัย แต่ผมก็มีความสุข แม่มีน้องอีกห้าคน เป็นผู้ชายสี่และผู้หญิงอีกหนึ่ง น้องชายคนสุดท้องเสียตั้งแต่แรกเกิดตอนนั้นผมอายุยี่สิบปีพอดี
ทุกวันเกิดของลูกทุกคนแม่จะทำบุญตักบาตรให้
แม่เลี้ยงลูกทุกคนด้วยความรัก ความรักของแม่มีความปรารถนาให้ลูกเป็นสุข ลูกของแม่ก็มีความสุขตามที่ตนต้องการ รวมทั้งผมด้วย 
เมื่อลูกมีภัยแม่ปกป้องเสมอมา ความรักของแม่ยิ่งใหญ่คุ้มภัยได้และเป็นหลักยึดของใจได้
ผมก็เป็นปุถุชน มีขึ้นมีลง มีประโยชน์ ไร้ประโยชน์ เป็นอยู่อย่างธรรมดา 
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรแม่ยินดีกับสิ่งที่ลูกทำเสมอ แม่รักเข้าใจ เมตตาให้อภัยเสมอมา
ผมตอบแทนคุณโดยทำประโยชน์ให้แก่สรรพสิ่งในโลกนี้ เพื่อทดแทนพระคุณที่แม่เลี้ยงดูมา

คิดถึงแม่ครับ

พ่อ บุพการีของลูก

บางครั้งก็ระลึกถึงพ่อด้วยนะครับ ผมจำพ่อไม่ค่อยได้ครับ แต่พ่อคงอยู่ในตัวผมเช่นเดียวกับแม่เช่นกัน 

อภัยให้ผมนะครับพ่อ

วันคล้ายวันเกิดปีนี้ตรงกับวันพุธ

เรื่องที่เกี่ยวข้อง
ผมกับแม่ http://toodtooster.blogspot.com/2013/05/61-22280.html
พ่อและลูก http://nukreankongcheewit.blogspot.com/2013/07/blog-post_8.html